Zastanawiasz się, czym jest integracja sensoryczna? Kiedy Twoje dziecko powinno skorzystać z tego typu terapii? W jaki sposób rozpoznać sygnały świadczące o zaburzeniach integracji sensorycznej? Co powinnaś wiedzieć przed rozpoczęciem terapii? Na te i inne pytania odpowiedź znajdziesz w poniższym artykule. Zapraszamy do lektury.
Integracja sensoryczna – kilka słów wstępu
Integracja sensoryczna jest naturalnym procesem rozwoju zachodzącym w układzie nerwowym dziecka. Dzięki niej mózg odbiera i przetwarza bodźce docierające z otoczenia i ciała. Cały proces jest niezauważalny w momencie prawidłowego przetwarzania wspomnianych bodźców i adekwatnego na nich reagowania. Prawidłowe funkcjonowanie zakresie SI jest niezmiernie ważne. Ma ono bowiem wpływ na funkcjonowanie dziecka. Co się dzieje w momencie zaburzenia tych procesów? Pociecha zaczyna mieć różnorodne trudności w codziennym życiu. Dlatego też tak ważne jest postawienie odpowiedniej diagnozy i rozpoczęcie terapii.
Integracja sensoryczna i jej zaburzenia
To, o czym powinnaś wiedzieć to fakt, iż pełną diagnozę wykonuje się już od 4 roku życia. Zaburzenia obejmują układ oddechowy, słuchowy, wzrokowy, smakowy, węchowy, przedsionkowy i propriocepcji. Co ważne, wspomniane dysfunkcje diagnozowane są u dzieci, które pozostają w normie intelektualnej, mają trudności w nauce, są nadpobudliwe psychoruchowo, posiadają orzeczenie o niepełnosprawności intelektualnej i ruchowej. Ponadto zaburzenia SI diagnozuje się u dzieci ze spektrum autyzmu, zespołem Downa, czy mózgowym porażeniem dziecięcym. Pamiętaj. O zaburzeniach mówimy wówczas, gdy codzienne funkcjonowanie dziecka oraz to rodzinne jest utrudnione, rozwój zahamowany, a także pojawiają się trudności w relacjach społecznych.
Co powinno zaniepokoić rodzica?
Pamiętaj, że objawów zaburzeń integracji sensorycznej jest wiele. Poniżej przedstawiamy listę najczęściej spotykanych. Zachowania, które powinny zaniepokoić rodzica, to:
- potykanie się, upadanie;
- nieustanne poszukiwanie bodźców, ocieranie się, ściskanie, bicie, gryzienie, szarpanie – poszukiwanie kontaktu fizycznego;
- trudności z koncentracją na wykonywanych zadaniach;
- brak świadomości własnego ciała;
- podczas doznania urazu – brak widocznej reakcji bólowej;
- wkładanie przedmiotów/rąk do buzi;
- lęk przed upadkiem z wysokości;
- nadruchliwość, brak umiejętności pozostania w jednym miejscu, nieustanne bycie w ruchu;
- nadwrażliwość na dźwięki;
- unikanie przytulania się do innych;
- preferowanie tylko określonych faktur ubrań, zabawek;
- nadwrażliwość na światło, osłabiona uwaga wzrokowa;
- trudności w zakresie spostrzegawczości, orientacji przestrzennej;
- problemy w nabywaniu nowych umiejętności np. jazda na rowerze;
- nadwrażliwość na metki, szwy;
- nieumiejętność oceny siły potrzebnej do wykonania zadania;
- trudności w naśladowaniu ruchów;
- chodzenie na palcach;
- brak precyzyjności w czynnościach samoobsługowych;
- nieumiejętność planowania motorycznego;
- unikanie fizycznej aktywności;
- trudność w utrzymaniu równowagi podczas wspinania się, huśtania, zmiany pozycji ciała;
- nadmierne odczuwanie bólu w sytuacji np. lekkiego zadrapania;
- unikanie obcinania paznokci, mycia i czesania włosów.
Jeśli któryś z powyższych objawów (lub kilka) występują u Twojego dziecka, zgłoś się do specjalisty. Im wcześniej rozpocznie się terapia, tym szybciej Twoje dziecko powróci do optymalnego funkcjonowania.
Nie zwlekaj i umów się już dziś!
Wiesz już, czym jest integracja sensoryczna i jakie sygnały mogą świadczy o jej zaburzeniu. Dlatego też nie zwlekaj i umów się na wizytę już dziś. Nasi specjaliści przeprowadzą szczegółową diagnozę oraz zaproponują terapię (oczywiście jeśli będzie taka potrzeba).