Zastanawiasz się, czym rożni się psychoterapia dziecięca od spotkań z psychologiem? W dużej mierze termin psychoterapia odnosimy do dorosłych. Wówczas spotkania z psychoterapeutą przybierają formę rozmów. A jak to wygląda u dzieci? Odpowiedź znajdziecie w naszym najnowszym artykule. Zapraszamy do lektury!

Psychoterapia dziecięca – kilka faktów

Zastanawiasz się, czy psychoterapia dziecięca wygląda tak samo, jak osób dorosłych? Odpowiadamy! Otóż nie do końca. Przed specjalistą stoi bowiem nie lada wyzwanie. Musi on utrzymać uwagę dziecka i motywację do pracy przez ok. 50 minut. Osoba dorosła jest bardziej świadoma swoich emocji. Dziecko natomiast świadomości tej dopiero się uczy. Ponadto nie zawsze potrafi się samo kontrolować, czy myśleć w sposób abstrakcyjny.

Ważny jest odpowiedni dobór metody

W psychoterapii dziecięcej istotny jest dobór odpowiedniej metody. Zwłaszcza do wieku i możliwości poznawczych dziecka. Jeśli dziecko jest małe, wówczas terapeuta bazuje na jego podstawowej aktywności. Mowa tu oczywiście o zabawie. To właśnie w czasie jej trwania pociecha odzwierciedla swoje trudności. Co jeszcze może wykorzystać psychoterapeuta? Przede wszystkim różnego rodzaju gry, które pomogą nawiązać odpowiednia więź. To właśnie ona jest istotnym czynnikiem wpływającą na sukces terapii.

Kolejnym ważnym narzędziem w psychoterapii dziecięcej jest rysunek. Ta forma pracy ułatwia dzieciom wyrażenie emocji, jak i sowich obaw. Co jeszcze dzieci robią wspólnie z terapeutą? Tworzą przeróżne opowiadania, bajki. Opisując bohatera, dziecko często przypisuje mu swoje cechy i przedstawia sytuację podobna do swojej. Dlaczego tak się dzieje? Maluchom łatwiej jest mówić o swoich trudnościach nie przypisując ich w sposób bezpośredni do siebie.

Motywacja przede wszystkim!

Jak już wspominaliśmy, psychoterapia dzieci różni się od tej dorosłych motywacją. Człowiek dorosły kieruje się na terapię motywacją przeważnie wewnętrzną. Jest świadomy pracy, jaką musi włożyć w proces terapeutyczny. A dziecko? Jest przede wszystkim zgłaszane przez rodziców/opiekunów prawnych. Oznacza to, że nie posiadają one motywacji wewnętrznej do pracy. Często też nie odczuwają bezpośrednich skutków swoich nieadekwatnych i trudnych zachowań. Nie rozumieją emocji, jakie w nich powstają, a także sposobu, w jaki wpływają na ich zachowania. głownie to otoczenie dziecka zwraca uwagę na nieprawidłowość zachowań dziecka. Dlatego też zadanie, jakie stoi przed psychoterapeutą jest dość trudne. Specjalista zawiązując relację terapeutyczną powinien również zachęcić dziecko do kontynuowania spotkań i uzyskać jego zaangażowanie.

Psychoterapia dziecięca – ważna jest współpraca otoczenia

Psychoterapia dzieci w dużej mierze opiera się na współpracy z otoczeniem dziecka. Mowa tu głównie o rodzinie, szkole, czy przedszkolu. Dla psychoterapeuty będą zatem ważne informacje o tym, jak dziecko radzi sobie w każdym z tych środowisk. W jaki sposób nawiązuje relacje z rówieśnikami, z dorosłymi. Specjalista może również wskazać rodzicom metody wychowawcze, które mają na celu wspomóc proces terapeutyczny. Zdarza się, że zalecenia kierowane są także w stronę nauczycieli pracujących z dzieckiem. Czasem konieczna może okazać się terapia rodzinna. Wszystko uzależnione jest od trudności, z jakimi zmaga się mały pacjent.

Psychoterapia dziecięca – umów się na pierwsze spotkanie

Psychoterapia dziecięca rozpoczyna się od spotkania konsultacyjnego z rodzicami. To wtedy specjalista poznaje powód zgłoszenia. W czasie trwania konsultacji psychoterapeuta zbiera szczegółowy wywiad, a także zapoznaje się z oczekiwaniami rodziców. Jest to także czas na urealnienie owych oczekiwań. Konsultacje kończą się udzieleniem wskazówek rodzicom. Ustalany jest także plan terapii.  Kolejne spotkania to czas poświęcony dziecku. Specjalista poznaje jego sposób funkcjonowania, a także trudności.

Zauważyłeś, że Twoje dziecko boryka się z jakimiś trudnościami? Nie zwlekaj i umów się na wizytę już dziś. Czekamy właśnie na Ciebie i Twoją pociechę. Zadzwoń i wybierz termin dogodny dla siebie.